A day in the life of a general assistant

DUs...mijn officiële werktitel is dus "general assistant in Catering", wat zoveel wil zeggen als, manusje van alles in de horeca:)
Ik weet het, niet erg "populair" en niet iets waar je zoal mee kan stoefen, alleen...toch niet volgens de Belgische normen rond horeca personeel. Zoals een butler in Engeland veel status heeft, is ook werken in "catering" een job zoals alle anderen. Je krijgt er veel respect voor, mensen beseffen dat zonder de catering staff zij hun ditjes en datjes niet krijgen, met als gevolg dat je eigenlijk relatief wat "macht" hebt. Als jij zegt dat iemand niet binnekomt, dan is dat zo en wordt hier niet aan getornt. Is er een klant die lastig doet, dan zal de verantwoordelijke onmiddellijk voor jou in de bres springen, en zo verder.

Hoe verloopt nu zo'n dag voor mij...wel, ik zal allereerst het hele ochtendritueel besparen en overgaan tot de orde van de dag, zijnde: Rugby.
Ik kom aan in het grote stadium van Bristol. Home of the Bristol Rovers, meldt het grote bord aan de ingang. Ik zoek de dienstingang en begeef me naar de verantwoordelijke. We zijn met zo'n 10 mensen van Blue Arrow (waar ik voor werk dus) en die worden verdeeld over 5 bars, er zijn ook nog eens tien vaste mensen (die in het stadium werken). Ik krijg een 'jug' bar toebedeelt samen met een vaste kracht. Een jug bar wil zeggen dat je een karaf bier krijgt, (een karaf is 4 pints en de keuze was tussen Castlemaine XXXX en Bass)voor 10£. Voor de rest niets te doen. Voor de match begint is er een hele toeloop van karafwillige Britten, die al dan niet reeds dronken zijn (men bevind zich hier op zondag middag +/- 13u) en zij begeven zich tien pond armer en een karaf rijker naar de tribunes. Een enorm gebrul stijgt op doorheen het betonnen vertrek waarin wij werken en de aftrap is gegeven, een hoop Engelsen botsen, lopen, knokken schreeuwen brulllen en de mensen in de tribunes zijn ook niet stil...
Voor ik deze match zag had ik geen flauw benul hoe rugby verloopt. Ok ik wist dat je de bal achterwaarts moet passen, maar daar hield het op voor mij. Nu, na de match...weet ik nog niet veel meer...alleen dat die "umpire's" (scheidsrechters) daar niet voor niks rondlopen, zij voorkomen ernstige blessures zoals gebroken hals - en rugwervels. In ieder geval, een geweldige sfeer.
en natuurlijk, Bristol heeft gewonnen, en overtuigend ook. Bristol 33 Harlequin's 20, (en van waar die zijn heb ik niet kunnen uitvissen).
De andere opdracht die ik deze week had (maandag) was eigenlijk simpel:) het was "afwassen" maar niet het traditionele, er stond een industriËel afwasmachien, dus bordje pakken, restjes in de afvalmaler dumpen bordjes stapelen in machine en hoppa, aanzetten machine en twee minuten later ..klaar:) zo'n ding is toch handig:)

Zo, tot op heden ben ik blij met mijn werk, alleen mag het wel wat meer zijn, ik ga seffens eens vragen voor donderdag en vrijdag, eventueel zondag opnieuw rugby;). Maar ik heb nie te klagen, 't is heel afwisselend en je komt heel veel verschillende mensen tegen, net wat ik wou, alleen is't natuurlijk noodzakelijk dat rekening betaalt worden, dus ik ga even afwachten (volgens enkele ingewijden wordt het eind oktober tot eind januari zeer druk met allerlei recepties en dergelijke) hoe het loopt, blijkt het niet meer te worden dan ga ik toch iets stabieler zoeken, maar voorlopig zit ik goed:)

Hasta luego