If it rains in Bristol...

Breken stukjes tand af.
Gisterenavond getuige geweest van een historisch moment. Bristol Rovers (rugby) zijn er in geslaagd aartsrivalen Glouchester (spreek uit Gloster)van de gedeelde eerste plaats te verdrijven tijdens een zenuwslopende wedstrijd. (http://www.bristolrugby.co.uk/)Met andere woorden, op dit moment staat Bristol op nummer 1 in de Rugby Premiership. Leuke avond dus, lekker veel bier getapt, kassa die van geen kanten meer klopte na een kwartier en regen...man man man, ik had op de radio gehoord overdag dat het ging stormen dien avond. Natuurlijk stonden wij dus buiten in een houten gebouwtje bier te tappen...regen en wind geselden ons uren aan een stuk, maar de sfeer bleef opperbest, vooral omdat wij tenminste nog een dak boven ons hoofd hadden en die supporters to-taal niet:)
enfin, Bristol deed het goed, de regen kuste de aarde alsof het de laatste keer zou zijn en ik moest naar huis. Zo snel als ik kon naar de bushalte gestapt, aldaar op de laatste (geluk gehad!) bus gesprongen (die stond er al) en naar het centrum. In het centrum aangekomen...jip begon het te gieten. Bristol is zeer heuvelachtig en het gevolg was dat alle straten geïmproviseerde riviertjes werden. Ook had het weinig zin om ergens te schuilen want door de gure wind kwam de regen overal een bezoekje brengen. Al ploeterend door de overstroomde straten baande ik me een weg naar ons appartement. Annelies lag al in bed (lekker warm en droog)en natuurlijk, de engelse ironie is nooit ver weg, toen ik ons straatje inzwom (lopen was er al niet meer bij) begon de ergste regen weg te trekken...

over die stukjes tand dan. tijdens het smakelijk verorberen van een filet Haddock (vis, kheb de vertaling nog niet opgezocht maar het is niet die kapitein;))met frietjes ... bleek ik ook een stukje tand opgegeten te hebben ... dus, tante lieve, ik heb raad nodig:) Er is een stukje afgebroken van een kies rechts onder, maar de vulling zit er nog in dus ik heb geen pijn...wachten tot rond kerstmis voor een spoedopname chez vous of hier een tandarts zoeken (zeer prijzig):)

allé, gezijt weer op de hoogte van mijn avond-uren en tandengeknars;)
Adios
Rob

Intermezzo deel twee

goed, we weten al iets meer:)
Shawn deelde me mee vandaag (ben ze nog eens gaan lastig vallen in het kantoor) dat ze deze week (ik weet dat ze 't goed bedoelt maar ik hoop er niet op;)) een vergadering gaat beleggen met alle nieuwe team leaders (ze zoekt er nog 3)en dat alle details dan besproken worden.
Wat ik al weet is dat het dus is van 18u 's avonds tot 2u 's nachts in een deelgemeente van Bristol en vervoer wordt verzorgd door Blue Arrow zelve:)
Ik heb ook nog ander werk daarbuiten, en dit wil dus zeggen dat ik twee van de drie weken zal op staan om 9u, en ga werken in een keuken in bristol centrum tot 14u om vervolgens naar huis te gaan en om 18 te gaan werken als team leader tot 2u 's morgens...:)
mag wel effe, na een paar weken zéér weinig werk! kwerd er nerveus van:d
enfin, zodra ik meer weet, u ook;)

Orb

intermezzo

wat we al weten en wat nog niet
het werk waarvoor ik gevraagd wordt is 12dagen in de periode van 6/12/06 tot en met 22/12/06, van 16.30u tot 2.00u...helaas wee tik nog niet veel meer. De communicatie binnen Blue Arrow loopt deze week wat spaak. Shawn (de dame verantwoordelijk) heeft blijkbaar mensen gebeld om dit te doen, maar nagelaten haar collega's op de hoogte te stellen a: wie ze gebeld heeft b:wat ze moeten antwoorden als die mensen bellen en vragen naar de data, uren en wanneer de training is.
Dus de collega's zijn dan gefrustreerd. op zich niet erg, denkt u, want ze kunnen altijd hun hoofdje draaien en shawn vragen wat ze moeten zeggen, helaas heeft Shawn een weekje vrij....
enfin, dus nog niet veel nieuws op dat vlak:)ik blijf ze ambeteren met onverwachte bezoekjes en telefoontjes:)

vrijdag een laaaange dag gehad, gewerkt van 10u 's morgens tot 1.30u snachts (of 's morgens zu u wil:)), eerst in een school geholpen in de keuken, best gezellig, en dan in @Bristol tijdens een personeelsfeest opgedient, heel fijn maar hard werk:) én lekker eten:d (heerlijke chocomousse gemaakt door een échte chef-kok)

Ook is Annelies wederom even weg geweest, ze is naar Belzjiek gewezen, en heeft leuke dingetjes meegenomen:)chocolade...:d
yes I 'm an addict

zo, for now niet veel meer te vertellen (enfin, wel, maar niets zinnigs;))
dus hasta luego
Rob

Mr Rob gets promotion

jaja, u leest het goed, na een zeer tamme week op het werk waardoor ik op zoek was gegaan naar ander werk, heeft het Lot mij een handje geholpen. Ik belde naar Blue Arrow om te vragen bij wie ik mij moest aanmelden om op te dienen tijdens een rugby wedstrijd en de dame (Shawn) vroeg mij of ik geïnteresseerd was om "team leader" te worden. Ikzelf was op dat moment aan het wandelen en begon haar uit te vragen wat het juist inhield, het betekent dit: in de maanden december en januari hebben ze een heel aantal grote cliënten (bedrijven die personeelsfeesten geven, nieuwjaarsrecepties, etc) en daarvoor moet er veel volk komen werken. Nu, werkvolk zoals obers en barmannen hebben ze genoeg, ze hebben nood aan team leaders, want zo zijn er maar een drie-tal en ze hebben er minstens tien nodig. Wat blijkt, na grondige studie van mijn CV bleek ik in aanmerking te komen. Concreet wil dit zeggen dat ik cursussen mag geven (waar ik geld voor krijg) aan nieuwe personeelsleden en dat ik tijdens grote evenementen samen "baas" ben van een team obers en barmannen/vrouwen. Dit zou zo snel mogelijk zijn en tot de 22ste december (ik heb de week van kerst en nieuwjaar vrij) en dan opnieuw in januari. Daarna ook nog, maar dan komen ze weer toe met hun drie team leaders, ik blijf dat wel hoor, alleen zullen ze dan eerder op hun "oudere" (als in langer daar werkende) krachten een beroep doen voor cursussen en team leaders.
In ieder geval, morgen ga ik eens horen, ben benieuwd!

En straks komt annelies thuis!!!:) joepie!
ik blij:)
allé, merci voor't lezen en laat gerust iets achter:)
Rob

the result of an almost perfect evening

almost, want Lies zit in India dusja :). Ik ga kort even neerschrijven wat mijn ervaringen met doven zijn. Heel simpel, deze zijn zeer positief (nogal logisch mijn eigen lief is doof;)). Het zou me te ver voeren om hier een hele monoloog neer te planten, dus hou ik het simpel. Naar mijn gevoel (merk de nuancering op) communiceren doven veel beter, of nee, anders gezegd, doven doen dat wat eigenlijk bedoeld wordt met communicatie. Informatie overbrengen op de meest gemakkelijke en duidelijke manier. Een gebarentaal is veel directer, to the point, en bevat véél minder "ruis", zodat je de energie niet meer moet opbrengen om de hele tijd te "decoderen". Allemaal technische termen, maar het komt er gewoon op neer dat als je gebaart het (voor mijn gevoel) veel gemakkelijker is om elkaar te begrijpen (en daarmee bedoel ik b
Begrijpen met de grote B). Niet alleen de handen zijn onderdeel van de taal, maar het hele lichaam, het gelaat, alles doet mee en is onderdeel van de grammatica. Dit zorgt voor helderheid en duidelijkheid, iets wat in gesproken talen vaak verdoezeld wordt en onduidelijk wordt.
Misschien is het hierdoor, ik weet het niet, maar met doven op stap gaan is voor mij zeer leuk. Ik vind het vaak leuker om met doven een hele avond te gebaren (ook al beheers ik die taal op een minimaal niveau) dan dat ik een hele avond zou moeten staan praten met horenden. Het is enorm hoeveel geduld doven hebben met ons. Een horende die gebarentaal wil leren haakt vaak snel af. Wij zijn het niet gewoon om liters en liters geduld te moeten aanslepen om anderen te begrijpen, doven wel. 't vormt karakter en dat is heel fijn, babbelen met mensen die al "afgezien" hebben en toch gelukkig zijn:)

Enfin, 't is moeilijk om duidelijk te maken wat ik wil zeggen, omdat ik geen uitspraken wil doen over de dovenwereld die misschien niet kloppen en ondoordacht zouden zijn. Mijn ervaringen zijn in ieder geval positief en ik snap heel goed dat doven zichzelf niet als "gehandicapt" zien, want dat zijn ze eigenlijk ook niet. Ze hebben een beperking, maar zijn niet gehandicapt (anderen ook niet, maar dat is een andere discussie), handicap is een kwestie van wat anderen doen met jou beperking. Ik ben de gehandicapte als ik op stap ga met hun, en geloof me, ik ken weinig mensen die zoveel liefde en geduld kunnen opbrengen voor een gehandicapte:)

Soit
Sloppel
Rob

we and our friends!

jip, bie en lieven zijn alweer een tijdje terug op het vaste europese land, maar hier geniet ik (annelies nog in india) nog na van hun komst:) Leuke foto's en lekker bier en chocolade, kan het beter? ja, 't kan beter, maar alles kan beter;).
't was heel fijn om vriendjes uit België hier te gast te hebben, fijn om nog eens spontaan tegen andere mensen als elkaar Nederlands te kunnen praten en hen onze stad te laten zien. We zijn zelfs een dagje er op uit getrokken met de wagen(jaja ze waren met de auto!) en hebben de wijde omgeving van Bristol leren kennen. Zeer mooie foto's van kusten en idylissche vissersdorpjes (en voor lieven een gekneusde neus) tot gevolg. Ook hebben we ze meegenomen naar de deaf pub op donderdag avond, ze hebben aldaar kennis gemaakt met onze Bristolse vriendjes (horend én doof) en dat bleek wel een gezellige avond te zijn. Bie heeft haar enorme cola opgekrgen en we hebben gezellig met Adrian gebabbeld die bij nadere inspectie een enorme talenknobbel te bezit. Hij kan vlot frans (mét het juiste accent!) en een mondje Duits en Italiaans, mooi zou ik zo zeggen:)

Enfin,voor de rest niet zo heel veel nieuws, werken, poetsen, huishouden en alleen hier zitten...zonder mijn liefje, dat ver weg in India zit...'k mis ze wel hoor, tis hier een stuk minder gezellig:)

Lief zijn voor elkaar
want de sint komt binnekort!
Rob

All hollow's eve

Gisterenavond het beruchte Halloween feest meegemaakt in een land alwaar het niet zo "ingevoerd" is als bij ons. Echter...niet veel van gemerkt:) geen kindjes aan de deur gehad enzo...Achteraf nog goed, want we hadden toch niks in huis:)

wel niet kunnen werken op maandag en dinsdag (en vandaag vermoed ik ook nie) wegens naar wat we vermoeden een malaria terugval. Hoe gaat nu zo iets in zijn werk? Wel, zondag avond kreeg ik plots rillingen (koorts) en hoofdpijn, kneem na even wachten mijn koorts en jawel, khad het zitten. Uiteraard kan het ook griep zijn (tis 't seizoen), maar de dokter zei altijd: als ge terug zijt uit afrika, zodra ge griepachtige dingen krijgt, denk onmiddellijk aan malaria en hou het in't oog!, dus zijn we er maar van uit gegaan dat het malaria was (aangezien die symptomen klopten). Op zich geen drama, voor de mensen die zich nu ongerust maken. Je hebt dus drie vormen van malaria, eentje ervan is het gevaarlijkste, maar die heeft geen terugval (die had ik in ghana), de andere twee hebben relatief "goedaardige" terugvallen, gewoon in't oog houden en hoppa. Vandaag gaat het gelukkig stukken beter dus dat hebben we ook alweer gehad.

maar, we hebben ook GOED nieuws, binnen enkele uren (minuten, seconden?) komen Bie en Lieven hier toe vanuit België!! Ze blijven hier enkele daagjes om samen met ons Bristol vanbinnen en vanbuiten te leren kennen. Heel fijn dat vriendjes uit het belgenland komen naar ons, we zullen ze aanduiden als "eersten" benieuwd hoeveel we op ons palmares gaan kunnen schrijven;). Ook hebben ze heleboel dingen bij voor ons (op aanvraag) want ze zijn met de auto!

Allé, da was't weer voor deze keer
Salut!